نانوکپسوله‌سازی زعفران (Crocus sativus) و نقش آن در علوم غذایی: انواع و تکنیک‌ها

کپسوله کردن زعفران اهمیت زیادی دارد زیرا به بهبود پایداری، خلوص و آزادسازی هدفمند اجزای زیست فعال آن کمک می کند. هدف از این بررسی، ارائه اطلاعات جامع در مورد روش های اصلی کپسولاسیون زعفران، انواع کپسولاسیون و وضعیت فعلی پتنت های آن در زمینه علوم غذایی می باشد. مطالعات متعددی برای کپسوله کردن زعفران و ترکیبات آن در میکرو/نانوذرات انجام شده است. به گفته آنها، نانولیپوزوم ها، نانوذرات پلیمری، نانو قطرات و نانوالیاف برای کپسوله سازی زعفران استفاده شده است.

این نانوحامل ها با استفاده از فراصوت، امولسیون، خشک کردن اسپری، خشک کردن انجمادی، الکتروریسی، سنتز شیمیایی و ژل یونی سنتز شدند. اندازه، پایداری، فراهمی زیستی، و سینتیک انتشار برای کاربرد خاص آنها بسیار مهم بود. به طور کلی ژل یونی، اولتراسونیکاسیون و خشک کردن اسپری به ترتیب محبوب ترین روش ها برای کپسوله کردن زعفران بودند. فقط تعداد محدودی پتنت در مورد نانوزعفران برای کاربردهای علوم غذایی وجود دارد.

The encapsulation of saffron holds great importance as it contributes to the improvement of its stability, purity, and targeted release of its bioactive components. The purpose of this review is to provide comprehensive information about the main methods for saffron encapsulation, types of encapsulation, and the current status of its patents in the field of food science. Numerous studies have been conducted to encapsulate saffron and its ingredients within micro/nanoparticles. According to them, nanoliposomes, polymeric nanoparticles, nanodroplets, and nanofibers have been employed for saffron encapsulation. These nanocarriers were synthesized using ultrasonication, emulsification, spray drying, freeze-drying, electrospinning, chemical synthesis, and ionic gelation. The size, stability, bioavailability, and release kinetics were crucial for their specific application. In general, ionic gelation, ultrasonication, and spray drying were the most popular methods for saffron encapsulation, respectively. Only a limited number of patents exist about nanosaffron for food science applications.