دکتر علیرضا کوچکی

دکتر علیرضا کوچکی، عضو هیئت علمی گروه فناوری کشاورزی، در نشستی، با اشاره به تاریخچه تولید زعفران در ایران، تأکید کرد که این کشور به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده زعفران در جهان شناخته می‌شود. او به وجود ۱۳ تا ۱۹ سازمان مرتبط با زعفران در کشور اشاره کرد و به عدم هماهنگی بین این سازمان‌ها پرداخت. وی بیان کرد که بخشی از این عدم هماهنگی به مسائل فرهنگی برمی‌گردد و این مشکلات باید به‌طور تدریجی حل شوند.

مصرف زعفران و نیاز کشور
وی در ادامه به آمار مصرف زعفران در کشور اشاره کرد و گفت: «طبق آخرین آمار، سرانه مصرف زعفران در کشور به حدود نیم گرم به ازای هر نفر می‌رسد.» این به معنای نیاز سالیانه حداکثر ۵۰ تن زعفران برای کشور است. دکتر کوچکی با تأکید بر ضرورت هم‌افزایی بین تولیدکنندگان، به این نکته اشاره کرد که باید تلاش بیشتری برای حل مشکلات موجود در صنعت زعفران صورت گیرد.

نسل جدید تولیدکنندگان
دکتر کوچکی تأکید کرد که تولیدکنندگان جدید با توجه به پیشرفت‌های فناوری در تلاشند تا تولید زعفران را از طریق دنیای مجازی و هوش مصنوعی بهبود بخشند. او بیان کرد که این نسل باید تحت یک ساختار کنترل مناسب قرار گیرد تا از انحرافات جلوگیری شود. این نکته نشان‌دهنده ضرورت تغییر در نگرش و شیوه‌های تولید برای سازگاری با فناوری‌های نوین است.

ساختارهای علمی و مکانیزه‌سازی
در ادامه، دکتر کوچکی به وجود ۸ ساختار علمی در استان که در زمینه زعفران فعالیت می‌کنند، اشاره کرد. او بیان کرد که در ۱۰۰ سال گذشته، گیاهانی مانند زعفران، پیاز و گوجه‌فرنگی از گیاهان باغی به گیاهان زراعی تبدیل شده‌اند و برخی از این محصولات اکنون با استفاده از ماشین‌آلات برداشت می‌شوند. دکتر کوچکی تأکید کرد که باید تلاش بیشتری برای مکانیزه‌سازی برداشت زعفران انجام شود تا تولید بهینه‌تری حاصل گردد.

مدیریت منابع آب
در خصوص مصرف آب، دکتر کوچکی به راندمان پایین آب مصرفی در تولید زعفران اشاره کرد و گفت: «میزان آب مصرفی در حال حاضر ۱.۲ گرم به ازای هر متر مکعب است.» او تصریح کرد که با افزایش راندمان مصرف آب، امکان صرفه‌جویی ۲۰۰ میلیون مترمکعبی در این صنعت وجود دارد. این نکته به اهمیت مدیریت منابع آب در بهبود تولید زعفران اشاره دارد.

چالش‌های جهانی و نگرانی‌ها
دکتر کوچکی به خروج عمده زعفران ایران از طریق افغانستان و همچنین رقابت با کشورهای دیگر، به‌ویژه چین در کشت زعفران در محیط‌های بسته، اشاره کرد. او تأکید کرد که در حال حاضر زعفران در اروپا به عنوان یک محصول لوکس شناخته می‌شود و برای افزایش تولید باید کشت‌های مشارکتی انجام شود.

دکتر کوچکی در پایان اظهار کرد که «باید نگران آینده این محصول باشیم» و از پژوهشگران و کارشناسان خواست تا برای آینده زعفران چاره‌اندیشی کنند و اتحاد علمی و عملی در این حوزه را تقویت کنند.