مزیت اجتماعی، دارویی و اقتصادی زعفران

1- ایران در کمربند خشک و نیمه خشک قرار گرفته و آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و به تعبیری در این مناطق آب حکم خون را در حیات دارد ، مضافا اینکه تشدید تغییرات اقلیمی در این خطه در سالیان اخیر بسیار بارز است. لذا باید سعی شود علاوه بر استفاده بهینه و حداکثری از آب که نقش کلیدی در رشد و امنیت منطقه را دارد در الگوی کاشت به گیاهان خشکی پسند و سازگار با این اقلیم به عنوان یک مزیت سرزمینی نگاه کرد.
2- خشکسالی و بحران آب در کشور و نیاز تغییر الگوی کشت متناسب با مزیت های سرزمینی، فرهنگ و برگشت هوشمندانه و فناورانه به سنت که گاها با سیاست های غلط و منفعلانه تغییر کرده است و سوق دادن الگوی کشت به گیاهان کم آب و خشکی پسند و پر بازده و نقدینه برای کشاورزان که از قابلیت بالای در تبدیل به دیگر اقلام و حفظ امنیت غذایی پایدار دارد.
3- نیاز آبی کم نسبت به سایر محصولات در استان و کم توقع بودن آن به نهاده ها و امکان کشت در اراضی درجه 2 و 3.
4- صادراتی بودن و محصول نقدینه برای کشاورزان و خرید توافقی این محصول توسط تجار (که حتی در زمان تشدید تحریم‌های ظالمانه، بازار جهانی تشنه این محصول ایرانی بود) ، زمینه ساز ورود تجارت منصفانه به حوزه کشاورزی است.
5- اشتغال زایی 60 نفر روز در هکتار و جلوگیری از مهاجرت و حاشیه نشینی شهرها، قابل ذکر اینکه اشتغال آفرینی ارزانتری در مقایسه با صنعت دارد.
6- سابقه دیرینه زراعت زعفران در استان و دانش بومی مخصوصأ عدم تلاقی فصل کاری آن با سایر محصولات زراعی.
7- وجود زیر ساخت ها اولیه مهیا شده و تنظیم بازار داخلی و صادراتی و عدم نیاز به سرمایه‌گذاری زیرساختی که قبلا توسط بخش خصوصی سرمایه گذاری گسترده¬ای انجام شده است.
8- تکمیل زنجیره تولید و فرآوری و ارزش افزوده؛ احداث، سرمایه گذاری کلان، حضور بدنه علمی، ایجاد صنایع نوین فرمولاسیونهای دارویی و بهرمندی از ضایعات.