به طور معمول گل‌های زعفران ۲ تا ۳ هفته پس از آبیاری اول (بسته به درجه حرارت هوا) ظاهر می‌شوند. در هوای نسبتاً سرد زودتر و در هوای نسبتاً گرم گل‌ها دیر شکوفا می‌شوند. همچنین هرچه آبیاری اول دیرتر صورت گیرد و با توجه به سردی هوا رویش گل‌ها به تأخیر می‌افتد.
گل زعفران معمولاً در ميانه پایيز برداشت ميشود. دوره گل‌دهی حدود ۱۵ تا ۲۰ روز (اواخر مهر تا اواخر آبان) و دوره برداشت ۱۰ تا حداکثر ۲۰ روز است. درجنوب خراسان گلهاي زعفران غالباً از اوایل آبان تا اوایل آذر ظاهر ميشود و به محض پيدا شدن اولين گل‌ها در مزرعه، برداشت محصول آغاز ميشود. بعد از گل دادن، کم کم برگ‌های سبز نیزه‌ای زعفران ظاهر می‌شود و سطح مزرعه از برگ‌های زعفران پر می‌گردد؛ به‌طوری که در اواخر فروردین سطح مزرعه مانند یک زمین چمنی به نظر می‌رسد. دوره رشد زعفران بسته به منطقه تا اواخر اردیبهشت نیز ممکن است به طول انجامد در این موقع ارتفاع برگ‌های زعفران به حدود ۳۰ تا ۴۵ سانتی‌متر می‌رسد. هنگام برداشت زعفران بستگي به شرايط محيطي و زراعي دارد. در روزﻫـﺎي اول ﻣﻘـﺪار ﻣﺤﺼـﻮل ﻛـﻢ و از روزﻫﺎي ﻫﻔﺘﻢ ﺗﺎ دﻫﻢ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ. به جهت کم بودن میزان گل‌ها در روزهای اول و آخر دوره گل‌دهی، به طور معمول برداشت ارزش اقتصادی نداشته و به این دلیل دوره برداشت کوتاه‌تر از دوره گل‌دهی است[1].
به طور معمول حداکثر میزان برداشت در هفته دوم گل‌دهی می‌باشد. هر پیاز با توجه به اندازه آن و همچنین مرغوبیت خاک آن منطقه ممکن است از ۱ تا ۳ گل از هر جوانه تولید کند. عمر متوسط هر گل در صورت چیده نشدن ۳ روز است [2و3].
- بهنیا، م.ر. (1370). زراعت زعفران، انتشارات دانشگاه تهران، شابک: 978964036244.
- مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. (1399). زعفران – برداشت، ترابری، فرآوری، بسته بندی و انبارش- آئین کار، استاندارد ملی ایران، شماره 5230، چاپ اول.
- International Standard Organization. (1993a). ISO: 3632 – 1,2, First edition.
- کد مقاله: 16966
- لینک کوتاه: https://wikisaffron.org?p=16966