کلاله زعفران محتویات آپوکاروتنوئیدی از گیاهان آلوده به ویروس نهفته زعفران (SaLV) با منشأهای مختلف و دماهای کم آبی متفاوت

زعفران ادویه‌ای است که از کم‌آبی کردن کلاله‌های گل Crocus sativus به دست می‌آید. ایران با بیش از 90 درصد تولید جهانی، بیشترین تولید زعفران را دارد. در حال حاضر، استفاده دارویی رو به رشدی وجود دارد که نشان می دهد تقاضا در سراسر جهان بیشتر از عرضه است، به نوبه خود، برای به دست آوردن آن به مقدار زیادی نیروی کار نیاز است. به این دو دلیل در بازار بین المللی به قیمت بالایی می رسد. این تقاضا به دلیل غلظت بالای متابولیت های آپوکاروتنوئیدی است که بیوسنتز می کند. در این کار، محتوای این متابولیت‌های زعفران از شش منطقه تولیدی ایران و کشورهای همسایه آلوده به ویروس نهفته زعفران (SaLV) و کم‌آبی در دو دما مقایسه شده است.

بنه های شش منشأ در یک کرت همگن کاشته شدند و کلاله های مورد تجزیه و تحلیل مربوط به سال دوم پس از کاشت بود. تجزیه و تحلیل نشان داد که بنه ها حافظه اصلی خود را به طور کامل حفظ نمی کنند. به طور کلی، نسبت مجموع mmol/kg مشتقات HTCC به مجموع میلی مول کروسین ها بیشتر از دو است. این نشان می دهد که بیوسنتز آپوکاروتنوئیدهای زعفران به دلیل تخریب بتا کاروتن به سمت HTCC مهمتر از تشکیل زآگزانتین است که بعداً HTCC و کروستین دی آلدئید می دهد.

Saffron is a spice that is obtained by dehydrating the stigmas of the Crocus sativus flower. Iran is the country that produces the largest amount of saffron, exceeding 90% of world production. Currently, there is a growing medicinal use which implies that there is more demand than supply worldwide, in turn, a large amount of labor is required to obtain it; for these two reasons, it reaches a high price in the international market. This demand is due to the high concentration of apocarotenoid metabolites that it biosynthesizes. In this work, the content of these metabolites of saffron from six production areas of Iran and neighbouring countries infected with saffron latent virus (SaLV) and dehydrated at two temperatures is compared.

The corms of the six provenances were planted in a homogeneous plot and the stigmas analyzed were those of the second year after planting. The analysis showed that corms do not completely retain the memory of their original origin. In general, the ratio of the sum of mmol/kg of HTCC derivatives to the sum of the mmol of crocins is greater than two. This implies that the biosynthesis of saffron apocarotenoids due to the degradation of β-carotene towards HTCC is more important than that of zeaxanthin formation, which later gives HTCC and crocetin dialdehyde.