جهت اجتناب از انتقال مواد غیرمجازِ مصرف شده در مزارع اطراف، فاصلة مشخصی تحت عنوان محدوده بافر (حائل) بین مزارع زعفران ارگانیک ومزارع غیرارگانیک یا موانع فیزیکی حائل در نظر گرفته می‌شود. محدوده حائل می‌تواند شامل جاده، مناطق آیش، نواحی درختی یا درختچه‌ای، پرچین‌های دائمی، بادشکن‌های گیاهی، بادشکن‌های مصنوعی و سایر موانع فیزیکی و یا در نظر گرفتن مرزهاییِ برای محصول زراعی به عنوان تولیدات گواهی نشده، باشند.
الزامات فاصله گذاری مزارع ارگانیک زعفران به شرح زیر می باشد:
الف- در شرایطی که فعالیت‌های صورت گرفته در مجاورت اراضی ارگانیک یا در سطح منطقه، احتمال ایجاد مخاطراتی برای ارگانیک بودن محصول را فراهم نماید، ضرورت دارد تولید کنندة زعفران ارگانیک از محدوده بافر یا موانع فیزیکی حائل برای اجتناب از آلودگی در مزارع ارگانیک استفاده نماید.
ب- محصول احتمالیِ حاصل از گیاهان پرورش یافته در منطقة بافر، ارگانیک تلقی نمی‌شود.
پ- طول و عرض منطقة بافر بسته به شرایط متفاوت بوده و از طریق ارزیابی توسط موسسه گواهی‌دهنده تعیین می‌شود. با این حال پهنای منطقة بافر در اطراف مزرعه، خصوصاً در شرایطی که عملیات کشاورزی فشرده مورد استفاده قرار می‌گیرد، نباید کمتر از 15 متر باشد. پیشنهاد می‌شود در محل‌هایی که میزان خطر بیشتر است، پهنای منطقة بافر بیشتر در نظر گرفته شود و یا اینکه خصوصیات ناحیة بافر به نحوی باشد که حایلِ نفوذناپذیرتری بین مزرعة ارگانیک و اکوسیستم‌های اطراف ایجاد نماید.
- کد مقاله: 16705
- لینک کوتاه: https://wikisaffron.org?p=16705