زیست فعالی و کاربردهای باقیمانده‌های زیستی گل زعفران (تپال): یک محصول جانبی طبیعی برای صنایع غذایی، دارویی و آرایشی

زعفران “Crocus sativus” گیاهی از خانواده زنبقان است. خواص درمانی آن از دوران باستان شناخته شده است. از آن در طب سنتی و غذاهای آشپزی استفاده می شود. همچنین برای استفاده در لوازم آرایشی به دلیل فعالیت های دارویی مفید برای پوست انسان شناخته شده است. به طور خاص، تپال های زعفران محصول فرعی اصلی فرآوری زعفران هستند. آنها حاوی چندین ترکیب زیست فعال مانند عوامل معدنی، آنتوسیانین ها، مونوترپنوئیدها، کاروتنوئیدها، فلاونوئیدها و فلاونول ها (کمپفرول) هستند. هدف این بررسی، توصیف خواص مختلف گل سرخ گل زعفران، از جمله ویژگی‌های گیاهی، ترکیبات فیتوشیمیایی، فعالیت‌های بیولوژیکی، و کاربردهای آرایشی و عطری است.

Saffron “Crocus sativus” is a plant of the Iridaceae family. Its therapeutic virtues have been known since antiquity; it is used in traditional medicine and culinary preparations. It is also known for its use in cosmetics because of its beneficial pharmacological activities for human skin. In particular, saffron tepals are the main by-product of saffron processing; they contain several bioactive compounds such as mineral agents, anthocyanins, monoterpenoids, carotenoids, flavonoids, and flavonols (kaempferol). This review aims to describe the different properties of saffron flower tepals, including their botanical characteristics, phytochemical composition, biological activities, and cosmetology and perfumery uses.