تأثير كودهاي زيستي حل كننده فسفات، پتاس و تثبيت كننده نيتروژن بر خصوصيات بنه زعفران تحت رژيم هاي مختلف آبياري

از آنجایی که زعفران گیاهی پیازی و چند ساله می‌باشد، عوامل مختلف محیطی می‌تواند رشد و نمو آن را کاملا تحت تاثیر قرار دهند. به منظور مطالعه خصوصیات بنه و گل زعفران تحت تاثیر کودهای مختلف زیستی و رژیم‌های آبیاری، آزمایشی طی دو سال زراعی 01-1400 و 02-1401 در اراضی کشاورزی شهر زیار از توابع شهرستان اصفهان اجراء شد. این آزمایش به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش کم‌آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد) به‌عنوان عامل اصلی و باکتری‌های آزادزی تثبیت‌کننده نیتروژن (B-N)، باکتری‌های حل‌کننده پتاسیم (B-K)، باکتری‌های حل‌کننده فسفات (B-P)، ترکیب آن‌ها و شاهد بدون کود در هشت سطح به‌عنوان عامل فرعی بودند.

نتایج نشان داد بیشترین تعداد بنه (415 عدد در متر مربع)، وزن بنه (2360 گرم در متر مربع)، وزن بنه بدون پوشینه (2304 گرم در متر مربع)، تعداد بنه صفر تا 4 گرم (244 عدد در متر مربع)، تعداد بنه 4 تا 8 گرم (135 عدد در متر مربع)، تعداد بنه 8 تا 12 گرم (3/55 عدد در متر مربع)، تعداد بنه بیش از 12 گرم (2/64 عدد در متر مربع) در تیمار 100 درصد نیاز آبی و کود زیستی ترکیبی NPK بدست آمد. همچنین، بیشترین میزان وزن خشک کلاله (492/0 گرم در متر مربع) و وزن خشک خامه (122/0 گرم در متر مربع) در تیمار 100 درصد نیاز آبی و کود زیستی ترکیبی NPK حاصل شد.

به‌طور کلی، اعمال کودهای زیستی در هر سه سطح تنش خشکی منجر به بهبود خصوصیات عملکرد بنه و گل شد. با این حال، در شرایط تنش، اثرات مثبت کودهای زیستی برجسته‌تر بود. بنابراین، با توجه به بحران کم‌آبی در کشور و تأثیرگذاری مثبت کودهای زیستی، می‌توان با مصرف آب کمتر به عملکرد مطلوب دست یافت.

Saffron (Crocus sativus L.), a bulbous and perennial plant, is highly influenced by environmental factors such as light, moisture, temperature, and nutrition, which can significantly affect its growth and development. To investigate the effects of different biofertilizers and irrigation regimes on the characteristics of saffron corms and flowers, an experiment was conducted over two agricultural years (2021-2022 and 2022-2023) in the agricultural lands of Ziar city, a suburb of Isfahan. This experiment was carried out as split plots based on randomized complete block design with three replications.

The main factor was deficit irrigation at three levels (50%, 75%, and 100% of the crop water requirement), and the sub-factors included eight levels: nitrogen-fixing free-living bacteria (B-N), potassium-solubilizing bacteria (B-K), phosphate-solubilizing bacteria (B-P), their combination, and a control with no fertilizer. The results indicated that the highest number of corms (415 m-2), corm weight (2360 g. m-2), corm without scales belonged weight (2304 g. m-2), number of corms weighing 0-4 grams (244 m-2), number of corms weighing 4-8 grams (135 m-2), number of corms weighing 8-12 grams (55.3 m-2), number of corms weighing over 12 grams (64.2 m-2), dry stigma weight (0.492 g. m-2), and dry style weight (0.122 g. m-2) were obtained from the treatment with 100% water requirement and NPK biofertilizer combination. Ultimately, the best treatment for optimal performance was 100% water requirement combined with NPK biofertilizer.