اثر حفاظتی کاروتنوئیدهای زعفران در برابر سمیت عصبی ناشی از بتا آمیلوئید در سلول‌های PC12 تمایز یافته از طریق پاسخ پروتئین باز شده و اتوفاژی

اثر پیشگیرانه زعفران در برابر بیماری آلزایمر (AD) گزارش شده است. در اینجا، ما تأثیر Cro و Crt، کاروتنوئیدهای زعفران، را بر مدل سلولی AD مورد مطالعه قرار دادیم. سنجش MTT، فلوسیتومتری، و افزایش p-JNK، p-Bcl-2، و c-PARP، آپوپتوز ناشی از AβOs را در سلول‌های PC12 تمایز یافته نشان داد. سپس، اثرات محافظتی Cro/Crt بر روی سلول‌های dPC12 در برابر AβOs در روش‌های پیشگیرانه و درمانی مورد بررسی قرار گرفت. از گرسنگی به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. نتایج RT-PCR و وسترن بلات کاهش فسفوریلاسیون eIF2α و افزایش Sliced-XBP1، Beclin1، LC3II و p62 را نشان داد که نشان دهنده نقص شار اتوفاژیک ناشی از AβOs، تجمع اتوفاگوزوم و آپوپتوز است.

Cro و Crt مسیر JNK-Bcl-2-Beclin1 را مهار کردند. آنها Beclin1 و LC3II را تغییر دادند و بیان p62 را کاهش دادند که منجر به بقای سلول ها شد. Cro و Crt شار اتوفاژیک را با مکانیسم های مختلف تغییر دادند. بنابراین، Cro سرعت تخریب اتوفاگوزوم را بیشتر از Crt افزایش داد، در حالی که Crt سرعت تشکیل اتوفاگوزوم را بیشتر از Cro افزایش داد. استفاده از 4μ8C و کلروکین به ترتیب به عنوان مهارکننده های XBP1 و اتوفاژی، این نتایج را تایید کرد. بنابراین، تقویت شاخه های بقای UPR و اتوفاژی دخیل است و ممکن است به عنوان یک استراتژی موثر برای جلوگیری از پیشرفت سمیت AβOs عمل کند.

The preventive effect of saffron against Alzheimer’s disease (AD) has been reported. Herein, we studied the effect of Cro and Crt, saffron carotenoids, on the cellular model of AD. The MTT assay, flow cytometry, and elevated p-JNK, p-Bcl-2, and c-PARP indicated the AβOs-induced apoptosis in differentiated PC12 cells. Then, the protective effects of Cro/Crt on dPC12 cells against AβOs were investigated in preventive and therapeutic modalities. Starvation was used as a positive control. RT-PCR and Western blot results revealed the reduced eIF2α phosphorylation and increased spliced-XBP1, Beclin1, LC3II, and p62, which indicate the AβOs-induced autophagic flux defect, autophagosome accumulation, and apoptosis. Cro and Crt inhibited the JNK-Bcl-2-Beclin1 pathway.

They altered Beclin1 and LC3II and decreased p62 expressions, leading cells to survival. Cro and Crt altered the autophagic flux by different mechanisms. So, Cro increased the rate of autophagosome degradation more than Crt, while Crt increased the rate of autophagosome formation more than Cro. The application of 4μ8C and chloroquine as the inhibitors of XBP1 and autophagy, respectively, confirmed these results. So, augmentation of the survival branches of UPR and autophagy is involved and may serve as an effective strategy to prevent the progression of AβOs toxicity.