اثر آنتیاکسیدانهای عصاره زعفران و زعفران تیمار شده با کیتوزان و ایزونیازید بر پارامترهای بیوشیمیایی آنزیمهای کبدی در رت

مقدمه: زعفران از ۳۰۰۰ سال پیش به عنوان چاشنی غذایی، رنگ‌دهنده، عطر و گیاه دارویی ارزشمند بود. هدف پژوهش بررسی تأثیر مکمل‌های زعفران بر سطح گلوکز، چربی‌ها و آنزیم‌های کبدی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، خمیر زعفران و زعفران تیمار شده با کیتوزان پس از خشک شدن با استفاده از اتانول ۹۶٪ استخراج شدند. سپس حلال اتانول با دستگاه روتاری حذف گردید. ۶۰ موش ویستار (۲۰۰-۲۵۰ گرم) به شش گروه تقسیم شدند که شامل گروه نرمال، زعفران، زعفران تیمار شده با کیتوزان، ایزونیازید، ایزونیازید-زعفران و ایزونیازید-زعفران تیمار شده با کیتوزان بود.

برای القای آسیب اکسیداتیو، عصاره‌های خوراکی زعفران و زعفران تیمار شده با کیتوزان به صورت گوارژ استفاده شدند. روش DPPH برای مقایسه اثرات آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها به کار رفت. نتایج: استفاده از عصاره زعفران منجر به کاهش تری‌گلیسیرید (۳۱٪)، کلسترول (۳۵٪)، LDL (۲۲٪) و ALP (۱۶٪) و افزایش HDL تا ۳۲٪ شد. عصاره زعفران تیمار شده با کیتوزان نیز منجر به کاهش LDL به میزان ۲۱٪، ALT به ۷٪ و افزایش HDL تا ۲۶٪ گردید. در گروهی که ایزونیازید و زعفران دریافت کردند، سطوح سرمی آنزیم‌های ALT (۷٪-۱۶٪)، ALP (۲۶٪-۶۹٪)، کلسترول (۳٪-۳۱٪)، تری‌گلیسیرید (۱۸٪-۴۴٪) و گلوکز (۴٪-۱۴٪) به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت.

نتیجه‌گیری: با توجه به این تأثیرات مثبت زعفران و عصاره زعفران تیمار شده با کیتوزان، بهبود عوامل مورد بررسی آشکار است. زعفران بر کنترل گلوکز خون، تری‌گلیسیریدها و آنزیم‌های کبدی تأثیر مثبتی دارد. نتایج این مطالعه همچنین تأثیرات نامطلوب ایزونیازید بر سلول‌های بدن را تأیید کرد.

Introduction: Saffron for 3000 years ago was valued as culinary condiment, dye, perfume and medicinal herb. The aim of research was to examine the effects of saffron supplementation on glucose levels, lipids and liver enzymes. Materials & Methods: In present study, the homogenate of saffron and saffron treated with chitosan was extracted after drying using 96% ethanol. Then, ethanol solvent was removed using rotary equipment. 60 Wistar rats (200-250g) were divided into six groups, including normal group, saffron group, saffron group treated with Chitosan, isoniazid group, isoniazid-saffron group and isoniazid-saffron group treated with Chitosan.

For induction of oxidative effect, oral extract of saffron and saffron treated with chitosan was used as gavage. The DPPH method was used to compare the antioxidant effects of chitosan extract. Results: The use of extract of saffron led to decreasing of triglyceride (31%), cholesterol (35%), LDL (22%), ALP (16%) and increasing of HDL levels until to 32%. Chitosan-treated saffron extract also led to decreasing of LDL to 21%, ALT to 7% and increasing of HDL to 26%. In group receiving isoniazid and saffron, serum levels of enzymes of ALT (7%-16%), ALP (26%-69%), cholesterol (3%-31%), triglycerides (18%-44%) and glucose (4%-14%) showed a significant increasing compared to the control group.

Conclusion: Considering these positive effects of saffron and chitosan-treated saffron, it is obvious the enhancing effects of the evaluated factors. Regarding the effects of saffron on blood glucose and triglycerides and also Liver enzymes, they have a positive effect on blood glucose and lipid control. The results of this study confirmed the undesirable effects of isoniazid on the cells of body.