کروستین نئوواسکولاریزاسیون مشیمیه را در هر دو مدل in vitro و in vivo مهار می کند

نئوواسکولاریزاسیون مشیمیه (CNV) فرآیند بیماری زایی اولیه است که زمینه دژنراسیون ماکولای مرطوب مرتبط با سن را ایجاد می کند و منجر به از دست دادن شدید بینایی می شود. علیرغم درمان های فعلی ضد عروقی فاکتور رشد اندوتلیال (VEGF)، چندین محدودیت وجود دارد. کروستین، یک ترکیب فعال زیستی اصلی زعفران، فعالیت‌های دارویی متعددی را نشان می‌دهد، اما نقش و مکانیسم آن در CNV نامشخص است. در اینجا، ما اثرات بالقوه کروستین بر CNV را با استفاده از مدل‌های in vitro و in vivo بررسی کردیم. در سلول‌های اندوتلیال ورید ناف انسانی، کروستین مهار تکثیر سلولی، مهاجرت و تشکیل لوله‌های ناشی از VEGF را در شرایط آزمایشگاهی نشان داد، همانطور که توسط سنجش‌های CCK-8 و EdU، سنجش‌های transwell و خراش، و آنالیز تشکیل لوله ارزیابی شد. علاوه بر این، کروستین در آزمایش های خارج از بدن، جوانه های مشیمیه را سرکوب کرد. در رده سلولی ARPE-19 اپیتلیوم رنگدانه شبکیه انسان (RPE)، کروستین آسیب سلولی هیپوکسیک ناشی از کلرید کبالت را ضعیف کرد، همانطور که توسط سنجش CCK-8 مشهود است. همانطور که با روش کمی PCR و وسترن بلات ارزیابی شد، همچنین بیان VEGF ناشی از هیپوکسی و فاکتور 1α (HIF-1α) را کاهش داد، در حالی که بیان zonula occludens-1 را افزایش داد. در یک مدل موش CNV القا شده با لیزر، تجویز داخل زجاجیه ای کروستین به طور قابل توجهی اندازه CNV را کاهش داد و افزایش بیان VEGF، HIF-1α، TNFα، IL-1β و IL-6 را سرکوب کرد. علاوه بر این، تیمار کروستین افزایش فسفو-S6 را در سلول‌های CNV القاء شده با لیزر و سلول‌های RPE ناشی از هیپوکسی کاهش داد و اثرات ضد رگ‌زایی بالقوه آن را از طریق تضاد با هدف مکانیکی سیگنال‌دهی کمپلکس راپامایسین 1 (mTORC1) نشان داد. یافته های ما نشان می دهد که کروستین ممکن است به عنوان یک داروی موثر برای پیشگیری و درمان CNV نویدبخش باشد.

Choroidal neovascularization (CNV) is the primary pathogenic process underlying wet age-related macular degeneration, leading to severe vision loss. Despite current anti-vascular endothelial growth factor (VEGF) therapies, several limitations persist. Crocetin, a major bioactive constituent of saffron, exhibits multiple pharmacological activities, yet its role and mechanism in CNV remain unclear. Here, we investigated the potential effects of crocetin on CNV using in vitro and in vivo models. In human umbilical vein endothelial cells, crocetin demonstrated inhibition of VEGF-induced cell proliferation, migration, and tube formation in vitro, as assessed by CCK-8 and EdU assays, transwell and scratch assays, and tube formation analysis. Additionally, crocetin suppressed choroidal sprouting in ex vivo experiments. In the human retinal pigment epithelium (RPE) cell line ARPE-19, crocetin attenuated cobalt chloride-induced hypoxic cell injury, as evidenced by CCK-8 assay. As evaluated by quantitative PCR and Western blot assay, it also reduced hypoxia-induced expression of VEGF and hypoxia-inducible factor 1α (HIF-1α), while enhancing zonula occludens-1 expression. In a laser-induced CNV mouse model, intravitreal administration of crocetin significantly reduced CNV size and suppressed elevated expressions of VEGF, HIF-1α, TNFα, IL-1β, and IL-6. Moreover, crocetin treatment attenuated the elevation of phospho-S6 in laser-induced CNV and hypoxia-induced RPE cells, suggesting its potential anti-angiogenic effects through antagonizing the mechanistic target of rapamycin complex 1 (mTORC1) signaling. Our findings indicate that crocetin may hold promise as an effective drug for the prevention and treatment of CNV