استفاده از بنه‌های دارای وزن قابل قبول، روش مناسب کاشت و تنظیم تاریخ، تراکم و عمق کشت زعفران بر کمیت و کیفیت محصول تولیدی و توجیه‌پذیری اقتصادیِ کاشت ارگانیک این گیاه اثر دارد.
در این راستا توصیه می شود:
الف- بهترین زمان کاشت زعفران پس از ریزش برگ‌های گیاه، در طی مرحله خواب حقیقی بنه و از اواخر اردیبهشت تا حداکثر اواسط تیرماه می‌باشد.
ب- عمق کاشت زعفران در زراعت چندساله cm15 تا cm 20 و در زراعت یکساله حدود cm 10 می‌باشد.
پ- بهترین روش کاشت زعفران، کاشت بنه‌ها به صورت ردیفیِ دانه تسبیحی می‌باشد.
ت- تراکم کاشت بنه در مزارع یکساله حدود 400 بنه و در مزارع چندساله حدود 100 بنه در هر متر مربع می‌باشد.
الزامات کاشت بنه بذری زعفران ارگانیک به شرح زیر می باشد:
الف- در زراعت ارگانیک زعفران باید از بنه‌های تولید شده در مزارع ارگانیک جهت کشت استفاده نمود.
ب- در صورت عدم وجود بنه ارگانیک، بر اساس توصیه و نظر موسسه گواهی‌کننده می‌توان از مزارعی که با ارائه سوابق و مستندات قابل قبول، در طول سه سال گذشته از هیچ گونه مواد شیمیایی مصنوعی (اعم از کودهای شیمیایی پ سموم و غیره) استفاده نشده، بنه‌ها را برای کشت انتخاب کرد.
ت- در زراعت ارگانیک زعفران نباید از بنه‌های تیمار شده با مواد شیمیاییِ مصنوعی استفاده نمود.
ث- در صورت نیاز به ضدعفونیِ بنه، باید از مواد مجاز مطابق با استاندارد ملی ایران به شماره 11000 استفاده شود.
- کد مقاله: 16707
- لینک کوتاه: https://wikisaffron.org?p=16707