مروری سیستماتیک در مورد استفاده از گیاه درمانی در مدیریت افسردگی بالینی

مقدمه: استفاده از گیاهان دارویی در مدیریت افسردگی که به عنوان گیاه درمانی یا گیاه درمانی افسردگی نیز شناخته می شود، زمینه ای رو به رشد در حوزه سلامت روان و طب مکمل است. روش کار: این مطالعه با استفاده از یک ارزیابی سیستماتیک از متون مربوطه، اثربخشی گیاهان دارویی را در درمان افسردگی خفیف تا شدید ارزیابی کرد. یک جستجوی ادبیات جامع برای شناسایی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) انجام شد که داده‌های مربوط به مداخله، گروه کنترل، عوارض جانبی، اندازه‌گیری پیامدها و یافته‌های اصلی را گزارش می‌کردند. جمع‌بندی و تحلیل داده‌های تحقیق انجام شد. یافته‌ها: ما 23 RCT را وارد کردیم که کارایی داروهای گیاهی از جمله Crocus sativus، Lavandula angustifolia، Melissa officinalis و Echium amoenum را در درمان افسردگی بررسی می‌کردند.

به طور کلی، زعفران هنگامی که برای درمان افسردگی خفیف تا شدید استفاده می شود، نتایج دلگرم کننده ای را نشان می دهد. بدون تغییرات قابل تشخیص در عوارض جانبی گزارش شده، ثابت شد که به همان اندازه داروهای ضد افسردگی شناخته شده مانند ایمی پرامین و فلوکستین مؤثر است. با این حال، قابل توجه است که همه آزمایش‌ها نتایج مطلوبی به همراه نداشتند. نتیجه‌گیری: برای درک کامل مکانیسم‌های اثر، برنامه‌های دوز ایده‌آل، اثرات بلندمدت و کارایی نسبی گیاهان دارویی در درمان افسردگی، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

Introduction: The use of medicinal plants in the management of depression, also known as phytotherapy or herbal medicine for depression, is an area of growing interest in the field of mental health and complementary medicine. Methods: This study used a systematic assessment of pertinent literature to assess the effectiveness of medicinal herbs in treating mild to severe depression. A comprehensive literature search was conducted to identify randomized controlled trials (RCTs) that reported data on the intervention, control group, adverse events, outcome measurements, and main findings.

A summary and analysis were done on the included research data. Results: We included 23 RCTs investigating the efficacy of herbal medicines, including Crocus sativus, Lavandula angustifolia, Melissa officinalis, and Echium amoenum, in treating depression. In general, saffron showed encouraging outcomes when used to treat mild to severe depression. With no discernible variations in the reported adverse effects, it proved to be equally efficacious as well-known antidepressants like imipramine and fluoxetine. However, it is noteworthy that not all trials yielded favorable results. Conclusion: More investigation is required to fully understand the mechanisms of action, ideal dosage schedules, long-term effects, and relative efficacy of medicinal plants in depressive treatment.