قوم‌سالاری زعفران: مفهوم‌سازی قوم‌سالاری در هند، میانمار و سری‌لانکا

نظام سیاسی میانمار طی دوره 2010-2021 اشتراکات زیادی با نظام‌های سیاسی همسایه هند و سریلانکا دارد، بنابراین این مقاله هر سه را قوم‌سالار معرفی می‌کند و استدلال می‌کند که این سیاست‌ها نوعی از قوم‌سالاری را نشان می‌دهند که متمایل به اقتدارگرایانه است و به طور خاص اسلام‌هراسی است.

این مقاله مبتنی بر گفتمان در مورد ماهیت قوم‌سالاری است تا برچسب «قوم‌سالاری زعفرانی» را معرفی کند، که برای شناسایی تنوع خاص اسلام‌هراسی قوم‌سالاری قابل مشاهده در هند، میانمار و سری‌لانکا استفاده می‌شود. برچسب زعفران استفاده رایج از لباس زعفرانی را به عنوان نشانگر هویت توسط هندوها و بودایی ها، گروه های مذهبی غالب در هر کشور، به رسمیت می شناسد. در حالی که هر سه کشور آسیای جنوبی در طول دوره مورد مطالعه یقیناً دموکراسی رویه ای بودند، اکثریت گرایی به شدت بر سیستم های سیاسی آنها تأثیر گذاشت، قوانین و عملکردهای شهروندی را تحت تأثیر قرار داد، به ادعاهایی در مورد منحصر به فرد بودن تمدن گروه های مسلط کمک کرد، نهادهای مذهبی-سیاسی گروه های مسلط را قدرتمند کرد، و به طور چشمگیری محدود کرد. آزادی بیان و تضعیف شدید جایگاه اقلیت ها، به ویژه جمعیت مسلمان.

Myanmar’s political system during the 2010–2021 period shares much in common with the political systems of neighbouring India and nearby Sri Lanka, and so this article identifies all three as ethnocratic, arguing these polities represent a variation of ethnocracy which leans authoritarian and is specifically Islamophobic.

This article builds on discourse about the nature of ethnocracy to introduce the label ‘Saffron Ethnocracy’, which is used to identify the specific Islamophobic variation of ethnocracy observable in India, Myanmar and Sri Lanka. The saffron label recognises the common use of saffron clothing as identity markers by Hindus and Buddhists, the dominant religious groups in each country. While all three South Asian countries were certainly procedural democracies during the period studied, majoritarianism strongly impacted their political systems, affecting citizenship laws and practices, contributing to assertions about civilisational uniqueness of dominant groups, empowering religio-political institutions of the dominant groups, dramatically curtailing freedom of expression and severely undermining the standing of minorities, particularly Muslim populations.