فیتوشیمی و طیف محافظ عصبی یک محصول غذایی دارویی

گیاه Crocus sativus Linn. که معمولاً به نام زعفران شناخته می شود، عضوی از خانواده Iridaceae است. این یکی از گرانبهاترین ادویه ها است و قرن هاست که به دلیل عطر و بوی منحصر به فرد و رنگ زرد طلایی پر جنب و جوش در آشپزی استفاده می شود. همچنین معمولاً به عنوان یک روش درمانی در بسیاری از سیستم‌های سنتی و فولکلور پزشکی استفاده می‌شود. بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که این گیاه دارای طیف وسیعی از فعالیت‌های درمانی، از جمله محافظت در برابر ایسکمی، کاهش افسردگی، کاهش سطح لیپیدها، طیف وسیعی از خواص پیشگیری کننده از شیمی درمانی، و عمل به عنوان یک ضد اضطراب، ضد تشنج، ضد آتروژن، ضد دیابت و یک عامل کاهش فشار خون است.

دو متابولیت اصلی زعفران کروسین و کروستین هستند که به دلیل خواص ضد آپوپتوتیک، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی خود برای سلامتی مفید هستند. علاوه بر این، داده های رو به رشدی از تحقیقات بالینی بر روی افراد انسانی و مطالعات پیش بالینی حیوانی وجود دارد که نشان می دهد که ترکیبات زیست فعال اولیه زعفران ممکن است اثرات محافظت کننده عصبی، به ویژه در برابر بیماری های پارکینسون و آلزایمر داشته باشند. اثرات مکمل زعفران بر اختلالات نورودژنراتیو چشمی، یعنی دژنراسیون ماکولا وابسته به سن، گلوکوم، رتینوپاتی دیابتی و رتینیت پیگمانتوزا نیز اکنون با نتایج امیدوارکننده‌ای در حال بررسی است.

بنابراین، این فصل به طور مختصر شیمی گیاهی، سم شناسی و خواص محافظت کننده عصبی مثبت C. sativus را بررسی و برجسته می کند، جایی که بررسی نتیجه می گیرد که C. sativus و ترکیبات زیست فعال آن در حال حاضر پتانسیل زیادی را به عنوان مکمل یا درمان طبیعی برای مشکلات چشمی و سایر مشکلات عصبی ارائه می دهند.

The plant Crocus sativus Linn. commonly known as ‘saffron’ is a member of the Iridaceae family. It is one of the most precious spices and has been used in cooking for centuries due to its unique aroma and vibrant golden yellow color. It has also been commonly employed as a therapeutic modality in many traditional and folkloric systems of medicine. Many studies have indicated it possesses a broad range of therapeutic activities, including protection against ischemia, alleviating depression, lowering lipid levels, range of chemopreventive properties, and action as an anxiolytic, anticonvulsant, anti-atherogenic, antidiabetic, and a hypotensive agent.

The two main metabolites of saffron are crocin and crocetin, which are particularly beneficial for health because of their anti-apoptotic, anti-inflammatory, and antioxidant properties. Additionally, there is growing data from both clinical investigations on human subjects and preclinical animal studies suggest that the primary bioactive constituents of saffron may also have neuroprotective effects, especially against Parkinson’s and Alzheimer’s diseases. The effects of saffron supplementation on ocular neurodegenerative disorders, namely, age-related macular degeneration, glaucoma, diabetic retinopathy, and retinitis pigmentosa are now also being investigated, with promising results.

Thus, this chapter succinctly reviews and highlights the phytochemistry, toxicology, and positive neuroprotective properties of C. sativus, where the review concludes that C. sativus and its bioactive ingredients currently offer great potential as a supplement or natural treatment for both ophthalmic and other neurological problems.