زعفران و اجزای اصلی آن در برابر بیماری‌های نورودژنراتیو: یک بررسی مکانیسمی

مطالعات از طریق جستجوی سیستماتیک و جامع در پایگاه‌های داده Science Direct، PubMed و Scopus تا 30 آوریل 2024 شناسایی شدند. تمام اجزای اصلی زعفران (مانند زعفران، کروسین، کروستین، پیکروکروسین و سافرانال) و NDDها (مانند نورو*، آسیب نخاعی، مولتیپل اسکلروزیس، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، هانتینگتون*، پارکینسون*، آلزایمر* و مغز) به عنوان کلمات کلیدی برای یافتن مطالعات مرتبط انتخاب شدند. در تجزیه و تحلیل سیستماتیک، 64 مقاله به طور مستقیم در مطالعه حاضر گنجانده شدند.

نتایج: زعفران و متابولیت‌های فعال آن کروسین، کروستین، سافرانال و پیکروکروسین، از طریق تعدیل مسیرهای سیگنالینگ آپوپتوز (مانند کاسپازها، Bax/Bcl-2، سیتوکروم c و گیرنده‌های مرگ)، التهابی (مانند NF-κB، IL-1β، IL-6، TNF-α و COX-2) و اکسیداتیو (مانند Nrf2، GSH، GPx، CAT، SOD، MDA، ROS و نیتریت) اثربخشی قابل قبولی در مدیریت NDDها مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، اختلال بیش فعالی کمبود توجه، افسردگی و سایر NDDها نشان داده‌اند. شواهد ارائه شده در شرایط آزمایشگاهی، درون تنی و بالینی، آینده بهتری را برای کنترل NDDها با اثربخشی بالاتر، در عین کاهش عوارض جانبی مرتبط با آن بدون سمیت قابل توجه، به ما نشان می‌دهد. علاوه بر این، به کارگیری سیستم‌های دارورسانی جدید می‌تواند اثربخشی ترکیبات گیاهی زعفران را برای حل مشکلات مربوط به محدودیت‌های فارماکوکینتیک افزایش دهد.

نتیجه‌گیری: زعفران و اجزای اصلی آن از مکانیسم‌های ضد التهابی، ضد آپوپتوزی و آنتی‌اکسیدانی در تعدیل چندین مسیر سیگنالینگ نامنظم در NDDها استفاده می‌کنند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای روشن شدن مکانیسم‌های دقیق زیربنایی در بررسی امکان‌سنجی استفاده از ترکیبات فعال زعفران علیه NDDها ضروری است. مطالعات بیشتر باید بر روابط دوز-پاسخ، اثرات بلندمدت، برجسته کردن مکانیسم‌های کلیدی و طراحی کارآزمایی‌های بالینی با کنترل بهتر تمرکز کنند. علاوه بر این، توسعه سیستم‌های دارورسانی جدید پایدار و مقرون به صرفه در کارهای آینده به رفع محدودیت‌های فارماکوکینتیک اجزای اصلی زعفران کمک می‌کند.

Studies were identified through a systematic and comprehensive search in Science Direct, PubMed, and Scopus databases through April 30, 2024. The whole saffron major constituents (e.g., saffron, crocin, crocetin, picrocrocin, and safranal) and NDDs (e.g., neuro*, spinal cord injury, multiple sclerosis, amyotrophic lateral sclerosis, Huntington*, Parkinson*, Alzheimer*, and brain) were selected as keywords to find related studies. In the systematic analysis, 64 articles were directly included in the current study.

Results: Saffron and its active metabolites crocin, crocetin, safranal, and picrocrocin have shown acceptable efficacy in managing NDDs like Alzheimer’s disease, Parkinson’s disease, Attention deficit hyperactivity disorder, depression, and other NDDs via modulating apoptotic (e.g., caspases, Bax/Bcl-2, cytochrome c, and death receptors), inflammatory (e.g., NF-κB, IL-1β, IL-6, TNF-α, and COX-2), and oxidative strass (e.g., Nrf2, GSH, GPx, CAT, SOD, MDA, ROS, and nitrite) signaling pathways. The presented in vitro, in vivo, and clinical evidences showed us a better future of controlling NDDs with higher efficacy, while decreasing associated side effects with no significant toxicity. Additionally, employing novel delivery systems could increase the efficacy of saffron phytoconstituents to resolve the issues pharmacokinetic limitations.

Conclusion: Saffron and its major constituents employ anti-inflammatory, anti-apoptotic and antioxidant mechanisms in modulating several dysregulated-signaling pathways in NDDs. However, further research is necessary to elucidate the precise underlying mechanisms in exploring the feasibility of using saffron active compounds against NDDs. More studies should focus on dose-response relationships, long-term effects, highlighting key mechanisms, and designing more well-controlled clinical trials. Additionally, developing stable and cost-benefit novel delivery systems in future works helps to remove the pharmacokinetic limitations of saffron major constituents.