توالي کاشت گياهان مختلف براي يک يا چند سال براساس نظم و ترتيب خاص در يک زمين ثابت را تناوب زراعي مي‌گويند. مهم‌ترين هدف اجراي تناوب زراعي، افزايش توليد محصولات زراعي مي‌باشد که به دنبال آن اهداف دیگری نظیر حفظ و افزایش حاصل‌خیزی خاک، جلوگیری از زیاد شدن مواد سمی در خاک، جلوگیری از فرسایش خاک، کنترل علف‌های هرز، بیماری‌ها و آفات گیاهی، استفاده مناسب از منابع آب و توزیع نیروی انسانی و ماشین‌آلات نیز قابل دستیابی است.
بعضی از زارعین زعفران، زمین را به مدت چند سال به حال خود رها می‌کنند و برخی به زراعت غلات و کشت حبوبات در آن مبادرت می‌نمایند. در صورتی‌که زمین در گذشته زیر کشت زعفران نباشد بعد از اکثر محصولات زراعی مرسوم نظیر گندم، جو، پنبه و جالیز می‌توان نسبت به کاشت پیاز زعفران اقدام نمود.
در اسپانيا براي مزارع فرصت ۱۰ تا ۲۰ ساله به زمين مي دهند. در كشمير مزارع را پس از يكسال آيش در سال دوم گندم و خردل مي‌كارند و سپس زعفران كشت مي‌كنند. در ايران بعضي از زراعين زمين را به مدت چند سال به جاي خود رها مي‌كنند و برخي به زراعت غلات و كشت حبوبات در آن زمين مبادرت مي‌نمايند. كشاورزان قاينات معتقدند كه زمين زعفران را نمي‌توان دوباره زعفران كاشت و يا آنكه بايد زماني معادل دو برابرمدت توقف زعفران در آن زمين از كشت مجدد زعفران خودداري نمود [۱].
چند ﻛﺸﺘﻲ به ﻣﻌﻨﻲ ﻛﺸﺖ ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ گیاه زراﻋﻲ در ﻳﻚ ﻗﻄﻌـه زﻣـﻴﻦ ﺑـه ﺻـﻮرت ﻫم‌زﻣﺎن ﻳﺎ به ﺻﻮرت ﻣﺘﻮاﻟﻲ در ﻃﻲ ﻓﺼﻞ رﺷﺪ اﺳﺖ. ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﺗﻮﻟﻴﺪ اﻓﺰاﻳﺶ، و از ﻣﻨـﺎﺑﻊ«آب و ﺧـﺎك» اﺳـﺘﻔﺎده ﻣﺆﺛﺮﺗﺮي ﻣﻲﺷﻮد و زﻣﻴﻦ داﺋﻤﺎً زﻳﺮ ﻛﺎﺷﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ [۲]. ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﻣﺰارع زﻋﻔﺮان، ﻛﺎﺷﺖ درﺧﺘﺎن ﺑﺎدام، زرﺷﻚ، پسته و انگور صورت می‌گیرد؛ همچنین ﻛﺎﺷﺖ زﻳﺮه ﺳﻴﺎه در ﻣﺰارع زﻋﻔﺮان ﻣﻮرد ﺗﻮجه ﺧﺎص اﺳﺖ [۱].
۱. ﻣﻨﻈﻢ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞپور، ع. (1380). توانهای ﻣﺤﻴﻄﻲ در ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻛﺎﺷﻤﺮ، پایان نامه کارشناسی ارشد.
۲. ﻛﻮچکی،ع (۱۳۸۸)؛ارزیابی عملكرد زعفران (Crocus Sativus.L ) در كشت مخلوط با غلات، حبوبات و گياهان دارويي. مجله پژوهش‌های زراعي ايران، جلد ۷ ،شماره ۱ ،سال ۱۳۸۸. دانشکده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد.
- کد مقاله: 16946
- لینک کوتاه: https://wikisaffron.org?p=16946