بازنویسی خاطرات ترومازای «11 سپتامبر یا اشغال عراق» در رمان «رویاهای زعفران» نوشته شایلا عبدالله

این مقاله بررسی می‌کند که چگونه زنان مسلمان پاکستانی مقیم آمریکا پس از تهاجم آمریکا به عراق (2003) در کتاب Saffron Dreams نوشته شایلا عبدالله زندگی می‌کنند. در این رمان، شخصیت‌ها به عنوان قربانیان حملات 11 سپتامبر ترسیم شده‌اند تا سلطه‌طلبی آمریکا در روایت‌های این واقعه را به چالش بکشند، روایتی که آمریکا را قربانی و نه عامل تهاجم به عراق نشان می‌دهد. با استفاده از نظریه‌های پساصدرایی و مطالعات مرتبط با 11 سپتامبر، این مقاله به نقد نژادپرستی ضد مسلمان در آمریکا می‌پردازد که مسلمانان را به تروریسم نسبت می‌دهد و به بررسی مفهوم تروما در اثر حملات تندروهای آمریکایی می‌پردازد.

یافته‌ها نشان دادند رمان Saffron Dreams تلاش زنان مسلمان پاکستانی برای کسب عدالت اجتماعی و تعلق به آمریکا را به تصویر می‌کشد و با نمایش چندین تراوما که نسل بعدی نیز با آنها مواجه است، به مقاومت در برابر نژادپرستی ضد مسلمان کمک می‌کند. این مقاله اهمیت نگارش داستان‌های حاشیه‌ای برای تضعیف روایت‌های غالب که خاطرات اقلیت‌ها را حذف می‌کنند، تأکید می‌کند.

This paper examines how the US-Pakistani Muslimahs or Muslim women live in the US after US Invasion of Iraq (2003) in Shaila Abdullah’s Saffron Dreams (2009). In the novel, Abdullah depicts her characters as victims of the 9/11 attacks to challenge US dominance in 9/11 narratives, which tend to show how the US becomes the victim, instead of the perpetrator of the US invasion of Iraq. By engaging with postcolonialism and 9/11 studies, this paper questions US anti-Muslim racism, which tends to associate Muslims with terrorism by exploring the ideas of trauma of being attacked by US extremists. This paper found that Abdullah’s Saffron Dreams depicts US Pakistani Muslimah struggling to seek social justice and US belonging.

In doing so, this novel resists anti-Muslim racism by depicting its protagonists as facing several trauma, which is ironically continued by her next generation, who is suffering from multiple born defect representing their endless traumatic experiences living in the US after US invasion of Iraq. By exploring US-Pakistani-Muslimah stories, this novel suggests how the Pakistani Muslim diaspora not only struggles to live in the US after the US invasion of Iraq but also faces multiple trauma, especially being attacked by US extremists. This multiple trauma work to question US-trauma centric in dominant narratives. Thus, it is important to investigate traumatic stories from marginal experiences to undermine dominant narratives, which tend to exclude marginal memories after US invasion of Iraq from US belonging.