اثر مکمل زعفران و Melissa officinalis L. بر پارامترهای گلیسمی و نمایه لیپیدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور

مقدمه: دیابت یکی از شایع ترین بیماری ها در جوامع مدرن است. شیوع دیابت نوع 2 (T2DM) در حال افزایش است و پیش بینی می شود تا سال 2030 به 440 میلیون نفر برسد. اگرچه گام های موثری در درمان دیابت با استفاده از داروهای رایج شیمیایی برداشته شده است، اما این داروها اغلب با عوارض جانبی متعددی همراه هستند و جستجو برای داروهای جدید با منشاء طبیعی، به ویژه داروهایی که از طب سنتی و مکمل گرفته شده اند را ضروری می کند. روش کار: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، 90 بیمار دیابتی نوع 2 به طور تصادفی به سه گروه زعفران (30 نفر)، ملیسا افیسینالیس (29 نفر) و دارونما (28 نفر) تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت کتبی آگاهانه از هر بیمار، نمونه خون از همه شرکت کنندگان جمع آوری و داروی مربوطه به هر بیمار تحویل داده شد. پس از اینکه شرکت کنندگان داروها را به مدت سه ماه مصرف کردند، مجدداً نمونه خون برای تجزیه و تحلیل پارامترهای بیوشیمیایی گرفته شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: در ابتدای تحقیق، بین سه گروه از نظر متغیرهای مربوطه تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتایج نشان داد که مکمل زعفران و M. officinalis قند خون ناشتا (001/0P<)، هموگلوبین A1C (HbA1c) (05/0P<)، تری گلیسیرید (05/0P<) و کلسترول تام (001/0P<) را نسبت به مرحله قبل از مداخله به طور معنی داری کاهش دادند. هیچ اثر قابل توجهی برای سایر پارامترها مشاهده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که عصاره بادرنجبویه و زعفران به طور معنی داری بر کنترل سطوح FBS، HbA1c، تری گلیسیرید و کلسترول خون در بیماران دیابتی نوع 2 تأثیر می گذارد که تجویز آنها در کنار سایر درمان ها را پیشنهاد می کند.

Background: Diabetes is one of the most common diseases in modern societies. The prevalence of type 2 diabetes mellitus (T2DM) is rising and is expected to reach 440 million people by 2030. Although effective steps have been taken in diabetes treatment using common chemical drugs, these drugs are often followed by numerous side effects, necessitating the search for new medications with natural origin, especially those derived from traditional and complementary medicine. Methods: In this double-blind clinical trial, 90 type 2 diabetic patients were randomly divided into three groups: saffron (30 patients), Melissa officinalis (29 patients), and placebo (28 patients). After obtaining informed written consent from each patient, blood samples were collected from all participants, and the corresponding drug was delivered to each patient. After the participants took the medications for three months, blood samples were taken again to analyze the biochemical parameters. Data were analyzed using SPSS version 24, employing both descriptive and inferential statistics. Results: At the outset of the investigation, no significant differences existed among the three groups regarding the pertinent variables. The results showed that saffron supplement and M. officinalis significantly decreased fasting blood sugar (FBS) (P<0.001), hemoglobin A1C (HbA1c) (P<0.05), triglyceride (P<0.05), and total cholesterol (P<0.001) compared to pre-intervention stage. No significant effects were observed for other parameters. Conclusion: This study demonstrated that lemongrass and saffron extracts significantly affected the control of FBS, HbA1c, triglycerides, and blood cholesterol levels in type 2 diabetes patients, suggesting their administration alongside other treatments