اثرات عصاره زعفران (Affron®) با mg/kg 100 و mg/kg 200 بر محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – آدرنال و تاب‌آوری استرس در افسردگی خفیف مزمن ناشی از استرس در موش‌های صحرایی ویستار

علائم مرتبط با استرس یک نگرانی جهانی است و میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما درمان‌های مؤثر و ایمن همچنان کمیاب هستند. اگرچه مطالعات متعدد خواص کاهش استرس عصاره زعفران را برجسته کرده‌اند، مکانیسم‌های اساسی هنوز نامشخص است. این مطالعه از مدل حیوانی استرس خفیف مزمن غیرقابل پیش‌بینی (CMS) برای بررسی تأثیر یک عصاره استاندارد شده زعفران، Affron® (AFN)، بر تنظیم محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (HPA) و نوروپلاستیسیته در موش‌های صحرایی ویستار به دنبال مصرف مکرر خوراکی استفاده می‌کند. این تحقیق اثرات AFN را بر پارامترهای مختلف مرتبط با استرس، از جمله بیان ژن هیپوتالاموس، سطح هورمون استرس، و تست ترجیح ساکارز ارزیابی می‌کند.

در حیواناتی که در معرض CMS مداوم غیرقابل پیش‌بینی قرار می‌گیرند، تجویز مکرر AFN در دوزهای 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌طور مؤثری اختلال در تنظیم محور HPA را عادی کرد و انعطاف‌پذیری عصبی را افزایش داد. افزایش غلظت AFN اثربخشی بیشتری را نشان داد. پس از تجویز خوراکی AFN، سطوح هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک و کورتیکوسترون در مقایسه با افراد تنها در معرض استرس، کاهش قابل توجه یا تقریبا قابل توجهی را نشان دادند.

این تغییرات با کاهش استرس و نرمال شدن محور HPA هماهنگ است. این یافته ها نقش AFN را در کاهش استرس روشن می کند، مزایای سلامتی آن را تایید می کند، پتانسیل آن را به عنوان درمانی برای علائم مرتبط با استرس تایید می کند، اثربخشی فیزیولوژیکی آن را تایید می کند و بر وعده درمانی آن تاکید می کند.

Stress-related symptoms are a global concern, impacting millions of individuals, yet effective and safe treatments remain scarce. Although multiple studies have highlighted the stress- alleviating properties of saffron extract, the underlying mechanisms remain unclear. This study employs the unpredictable chronic mild stress (CMS) animal model to investigate the impact of a standardized saffron extract, Affron® (AFN), on hypothalamic–pituitary–adrenal (HPA) axis regulation and neuroplasticity in Wistar rats following repeated oral administration.

The research evaluates AFN’s effects on various stress-related parameters, including hypothalamic gene expression, stress hormone levels, and the sucrose preference test. In animals subjected to continuous unpredictable CMS, repetitive administration of AFN at doses of 100 mg/kg and 200 mg/kg effectively normalized HPA axis dysregulation and enhanced neuroplasticity. Increased concentrations of AFN demonstrated greater efficacy. Following AFN oral administration, adrenocorticotropic and corticosterone hormone levels exhibited significant or nearly significant reductions in comparison to subjects exposed to stress only.

These changes align with the alleviation of stress and the normalization of the HPA axis. These findings elucidate AFN’s role in stress mitigation, affirm its health benefits, validate its potential as a treatment for stress-related symptoms, confirm its physiological effectiveness, and emphasize its therapeutic promise.