آسیب و نه پاتوژن، علت اصلی پوسیدگی کرم در Crocus sativus (زعفران) است

گزارش شده است که Fusarium oxysporum مخرب‌ترین پاتوژن Crocus sativus L. است، یک محصول تجاری مهم که ادویه زعفران تولید می‌کند. با این حال، بیشتر جداسازی‌های پاتوژن از بافت بیمار، عمدتاً از بنه‌های پوسیده انجام شده است، اما مطالعه‌ای بر روی مزارع زعفران بیمار انجام نشده است. برای پر کردن شکاف دانش، مطالعه حاضر با هدف ثبت تنوع گونه‌های قارچ قابل کشت مزارع زعفران و غربالگری آن‌ها از نظر بیماری‌زایی نسبت به زعفران انجام شد. سه مکان مورد مطالعه در جامو و کشمیر، سرینگار (پامپور)، کیشتوار و رامبان، در مجموع 45 جدایه قارچی را به دست آوردند.

فاصله رونویسی داخلی (ITS) rDNA برای شناسایی مولکولی استفاده شد. تجزیه و تحلیل توالی مبتنی بر rDNA ITS تمام واحدهای طبقه بندی عملیاتی (OTUs) را به دو شاخه Ascomycota (88.88٪) و Mucoromycota (11.11٪) طبقه بندی کرد. علاوه بر این، فوزاریوم (57.77 درصد)، ژئوتریکوم (17.77 درصد)، موکور (11.11 درصد)، آسپرژیلوس (4.44 درصد)، تریکودرما (4.44 درصد)، گالاکتومایسس (2.22 درصد)، و کل 22 درصد ابهام (2.2 درصد کل کلتوتریکوم) متفاوت است.

سطح جنس کشف شد که مزارع زعفران در سرینگر دارای گونه‌های قارچی متنوع کمتری نسبت به دو مکان انتخابی دیگر است. همه جدایه‌های قارچی جدا شده از جمله Fusarium solani، Aspergillus flavus، Trichoderma harzianum، Fusarium neocosmosporiellum و Mucor circinelloides براساس آزمایش بیماری‌زایی بیماری‌زا بودند.

با این حال، آسیب به گیاه زعفران ضروری است. این قارچ‌ها علاوه بر F. oxysporum، که به خوبی به عنوان یکی از علل اصلی بیماری‌های پوسیدگی بنه زعفران در سرینگر ثبت شده است، بیماری‌زا بودند، اما در مطالعه حاضر، آسیب برای F. oxysporum نیز ضروری بود. درصد شاخص شدت بیماری برای ریشه و بنه زعفران برای هر جدایه قارچی متفاوت بود.

Fusarium oxysporum has been reported to be the most devastating pathogen of Crocus sativus L., a commercially significant crop that yields the saffron spice. However, most of the pathogen isolations have been done from the diseased tissue, mostly from rotten corms, but no study has been conducted on diseased saffron fields. To fill the knowledge gap, the current study was carried out with the intention of recording the diversity of cultivable fungus species from saffron fields and screening them for pathogenicity towards saffron.

The three study locations in Jammu and Kashmir, Srinagar (Pampore), Kishtwar, and Ramban, yielded a total of 45 fungal isolates. The internal transcribed spacer (ITS) of rDNA was used for the molecular identification. ITS rDNA-based sequence analysis classified all the operational taxonomic units (OTUs) into two phyla—Ascomycota (88.88%) and Mucoromycota (11.11%). Moreover, Fusarium (57.77%), Geotrichum (17.77%), Mucor (11.11%), Aspergillus (4.44%), Trichoderma (4.44%), Galactomyces (2.22%), and Colletotrichum (2.22%) all had different total abundances at the genus level. It was discovered that the saffron fields in Srinagar have fewer varied fungal species than the other two selected sites.

All of the fungal isolates isolated including Fusarium solani, Aspergillus flavus, Trichoderma harzianum, Fusarium neocosmosporiellum, and Mucor circinelloides were pathogenic according to the pathogenicity test; however, injury to the saffron plant was found to be a must. These fungi were pathogenic in addition to F. oxysporum, which is well documented as a major cause of saffron corm rot diseases in Srinagar, but in the present study, injury was a must for F. oxysporum as well. The percentage disease severity index for both saffron roots and corms varied for each fungal isolate.