جداسازی و غربالگری باکتری‌های محرک رشد چندخاصیتی (PGPR) که در ریخته‌ریخت زعفران (Crocus sativus L.) ساکن هستند

کشت Crocus sativus L. (زعفران) با توجه به تجاری سازی این ادویه در بازارهای جهانی، به ویژه برای خواص آشپزی و دارویی آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای حفظ کیفیت محصول، روش تولید ارگانیک باید از طریق استفاده از کودهای زیستی مانند ما با استفاده از میکروارگانیسم‌های مفید، از جمله ریزوباکتری‌های محرک رشد گیاه (PGPR) حفظ و بهبود یابد. در این زمینه، 88 جدایه باکتری از خاک‌های ریزوسفری زعفران جدا شد و ویژگی‌های PGP آن‌ها، به‌ویژه تولیدات اکسین و سیدروفور، حل شدن فسفات (P)، تثبیت بیولوژیکی نیتروژن (N)، آمینو سیکلوپروپان -1-کربوکسیلات (ACC) مورد ارزیابی قرار گرفت.

و فعالیت‌های متضاد. اکثر جدایه های آزمایش شده دارای یک یا چند فعالیت PGP بودند. حداکثر مقدار فسفر محلول شده 65.1 میلی گرم در لیتر (سویه S12A7) و بالاترین تولید اکسین 125.3 میکروگرم در میلی لیتر (سویه S11S2) بود. تقریباً 48.31 درصد از ایزوله‌ها به شدت سیدروفور تولید می‌کردند و 20.5 درصد دارای اثر متضاد نسبت به Fusarium oxysporum بودند.

علاوه بر این، شناسایی مولکولی جدایه‌ها با توالی‌یابی ژن 16S rDNA، هشت جنس را نشان داد: Pseudomonas، Rahnella، Variovorax، Delftia، Bacillus، Rhizobium، Luteibacter و Pantoea که بیشتر از همه بیشتر است.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که جدایه‌های ریزوباکتری زعفران دارای تنوع ژنتیکی هستند و برخی از آنها دارای سطوح بالایی از فعالیت‌های مهم PGP هستند که آن‌ها را کاندیدهای خوبی برای تصور کودهای زیستی باکتریایی برای آزمایش‌های تلقیح مزرعه زعفران می‌کند.

The cultivation of Crocus sativus L. (saffron) is of particular interest given the commercialization of this spice on the world market, especially for its culinary and medicinal virtues. In order to maintain the quality of the product, the organic production method should be maintained and improved through the application of biofertilizers such us using beneficial micro-organisms, among which are plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR).

In this context, 88 bacterial isolates were isolated from saffron rhizospheric soils and their PGP traits were evaluated, especially auxin and siderophore productions, phosphate (P) solubilization, biological nitrogen (N) fixation, aminocyclopropane -1-carboxylate (ACC) deaminase, cellulase, and antagonistic activities. Most of the isolates tested possessed one or more PGP activities. The maximal amount of solubilized P reached was 65.1 mg/L (strain S12A7) and the highest auxin production was 125.3 μg/mL (strain S11S2).

Almost 48.31% of isolates produced highly the siderophores and 20.5% showed an antagonistic effect towards Fusarium oxysporum. Besides, the molecular identification of the isolates by 16S rDNA gene sequencing revealed eight genera: Pseudomonas, Rahnella, Variovorax, Delftia, Bacillus, Rhizobium, Luteibacter, and Pantoea, with Pseudomonas being the most abundant one.

The findings of this study suggest that saffron rhizobacterial isolates are genetically diversified and some of them possess high levels of important PGP activities, which make them good candidates for the conception of bacterial biofertilizers for saffron field inoculation trials.