آشکارسازی پویایی رشد زعفران: بهینه سازی اندازه بنه و عمق کاشت برای افزایش هم افزایی عملکرد

زعفران، “ادویه طلایی” مشتق شده از Crocus sativus L.، به دلیل غنی بودن از متابولیت های ثانویه مانند کروسین و سافرانال مشهور است که به خواص منحصر به فرد آن کمک می کند. در مواجهه با چالش هایی مانند کاهش تولید جهانی، بهینه سازی تکنیک های کشت برای افزایش عملکرد ضروری است. اگرچه تأثیر عواملی مانند تراکم کاشت، عمق کاشت، فاصله و اندازه بنه بر رشد زعفران مورد مطالعه قرار گرفته است، اما تأثیر متقابل اندازه بنه و عمق کاشت ناشناخته باقی مانده است. این مطالعه به طور سیستماتیک اثرات متقابل اندازه بنه و عمق کاشت بر رشد و عملکرد زعفران را بررسی می‌کند و دستورالعمل‌های مبتنی بر شواهد را برای بهینه‌سازی کشت ارائه می‌کند. آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی برای ارزیابی تأثیر اندازه بنه (05-10 گرم، 10.1-15 گرم، 15.1-20 گرم) و عمق کاشت (10 سانتی متر، 15 سانتی متر، 20 سانتی متر) بر عملکرد زعفران انجام شد. بنه هایی با اندازه یکنواخت به دست آمد و مخلوط خاک مناسب برای کشت تهیه شد.

پارامترهای مورفولوژیکی و زراعی اندازه گیری شد و تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از آزمون ANOVA و Tukey’s HSD انجام شد. این مطالعه نشان داد که عمق کاشت به طور قابل توجهی بر رویش زعفران تأثیر می گذارد. بنه های کاشته شده در عمق 15 سانتی متر بدون توجه به اندازه بنه (یا 05-10 گرم، 10.1-15 گرم، 15.1-20 گرم) و سپس بنه های عمقی 10 سانتی متری ظهور کردند. وزن خشک بنه یک برهمکنش پیچیده را نشان داد، جایی که بنه های بزرگتر از کاشت عمیق تر بهره مند شدند، در حالی که بنه های با اندازه متوسط ​​در اعماق کم تر رشد کردند.

الگوهای مشابهی در وزن تر و خشک اندام هوایی مشاهده شد. به طور خاص، بزرگترین اندازه بنه (t3، 15.1-20 گرم) بیشترین زیست توده وزن تازه را در عمیق ترین عمق کاشت 20 سانتی متر (T3) تولید کرد، در حالی که بنه های با اندازه متوسط ​​(t2، 10.1-15 گرم) در کم عمق ترین عمق 10 سانتی متری برتر بودند. (T1). زیست توده کل گیاه نشان داد که بنه های بزرگتر در کاشت عمیق تر برتری دارند، در حالی که بنه های با اندازه متوسط ​​در اعماق متوسط ​​بهینه بودند.

این تحقیق تأثیر متقابل پیچیده بین اندازه بنه و عمق کاشت را در تأثیرگذاری بر رشد زعفران برجسته می کند. بنه های بزرگتر به طور کلی باعث افزایش زیست توده می شوند، اما تعامل با عمق کاشت بسیار مهم است. درک این پویایی ها می تواند به کشاورزان در مناسب سازی شیوه های کشت برای عملکرد بهینه زعفران کمک کند. این مطالعه بر نیاز به یک رویکرد هماهنگ برای انتخاب بنه و قرار دادن در عمق، ارائه بینش های ارزشمند برای تولید پایدار زعفران و رشد اقتصادی تاکید می کند.

Saffron, the “golden spice” derived from Crocus sativus L., is renowned for its richness in secondary metabolites such as crocin and safranal, contributing to its unique properties. Facing challenges like decreasing global production, optimizing cultivation techniques becomes imperative for enhanced yields. Although the impact of factors like planting density, planting depth, spacing, and corm size on saffron growth has been studied, the interaction between corm size and planting depth remains underexplored. This study systematically investigates the interactive effects of corm size and planting depth on saffron growth and yield, providing evidence-based guidelines for optimizing cultivation. A factorial experiment, employing a completely randomized design, was conducted to assess the influence of corm size (05-10g, 10.1-15g, 15.1-20g) and planting depth (10cm, 15cm, 20cm) on saffron yield.

Uniform-sized corms were obtained, and a suitable soil mixture was prepared for cultivation. Morphological and agronomic parameters were measured, and statistical analyses were performed using ANOVA and Tukey’s HSD test. The study revealed that planting depth significantly affected saffron emergence. The corms sown under 15cm depth showed 100% emergence regardless of corm size (either 05-10g, 10.1-15g, 15.1-20g) followed by 10cm depth corms. Corm dry weight exhibited a complex interaction, where larger corms benefited from deeper planting, while intermediate-sized corms thrived at shallower depths. Similar patterns were observed in shoot fresh weight and dry weight. Specifically, the largest corm size (t3, 15.1-20g) produced the greatest fresh-weight biomass at the deepest planting depth of 20cm (T3), while intermediate-sized corms (t2, 10.1-15g) were superior at the shallowest 10cm depth (T1).

The total plant biomass demonstrated that larger corms excelled in deeper planting, while intermediate-sized corms were optimal at moderate depths. This research highlights the intricate interplay between corm size and planting depth in influencing saffron growth. Larger corms generally promote higher biomass, but the interaction with planting depth is crucial. Understanding these dynamics can aid farmers in tailoring cultivation practices for optimal saffron yields. The study emphasizes the need for a coordinated approach to corm selection and depth placement, providing valuable insights for sustainable saffron production and economic growth.