زعفران و کروکوس به عنوان مواد اولیه دارویی و ادویه در گیاهان دارویی رنسانس لهستان

زعفران – Crocus sativus L. از زمان های قدیم در اروپا به عنوان ماده اولیه دارویی، ادویه و رنگ استفاده می شده است. به آن کروکوس و زعفران می گفتند و خواص دارویی مختلفی به آن نسبت می دادند. به عنوان مثال اعتقاد بر این بود که مغز و قلب را احیا می کند، حواس را تحریک می کند و از سموم محافظت می کند. زعفران جزء بسیاری از داروها، از جمله داروهای محبوب ضد طاعون، مانند تریاک، و همچنین یک ادویه مشخص از غذاهای قدیمی لهستانی بود. زعفران در هرباریوم های رنسانس لهستان و در کتاب های آشپزی قدیمی ذکر شده است. هدف این کار این است که نشان دهد چه خواص زعفران توسط نویسندگان هرباریوم لهستانی به عنوان مهم برای استفاده دارویی ذکر شده است و چه خواصی برای استفاده از آن به عنوان ادویه مهم است.

Since ancient times, saffron –Crocus sativus L. has been used in Europe as a medicinal raw material, spice and dye. It was called crocus and saffron and various medicinal properties were attributed to it. It was believed, for example, that it revitalized the brain and heart, stimulated the senses, and protected against poisons. Saffron was a component of many medicines, including popular anti-plague remedies, such as theriac, and was also a characteristic spice of Old Polish cuisine. Saffron was mentioned in Polish Renaissance herbariums and in old cookbooks. The aim of the work is to indicate what properties of saffron were mentioned by Polish herbarium authors as important for medicinal use, and what properties were important for its use as a spice.