گیاهانی با اهمیت بالقوه در حمایت از درمان افسردگی: روندهای فعلی و تحقیقات

افسردگی یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در جهان است و همچنین شایع‌ترین اختلال روانی است. اختلالات افسردگی نه تنها برای افراد، بلکه برای عموم مردم نیز یک تهدید واقعی است. این بیماری علت اصلی ناتوانی و عدم توانایی در کار است. با توجه به عوارض جانبی متعدد داروهای مرسوم، توجه به سایر راه‌حل‌ها، از جمله داروهای گیاهی، به طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از گونه‌های گیاهی به دلیل کاربردهای سنتی خود در درمان اضطراب، بی‌خوابی و افسردگی شناخته شده‌اند. اثرات بالینی اثبات شده مواد اولیه آداپتوژن بر علائم افسردگی احتمالاً مربوط به تأثیر مثبت برخی از متابولیت‌های ثانویه (ترپنوئیدها، آلکالوئیدها، گلوکوزینولات‌ها، فنول‌ها) است.

در حال حاضر، تأکید می‌شود که در بسیاری از موارد، خواص آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی مواد گیاهی نقش محافظتی در سطح عصبی-سلولی ایفا می‌کنند. در میان گیاهان دارویی که در کارآزمایی‌های بالینی برای درمان افسردگی مورد بررسی قرار گرفته‌اند، موارد زیر به ویژه جالب توجه به نظر می‌رسند: زعفران (Crocus L.)، زردچوبه (Curcuma L.)، جینکو (Ginkgo L.)، گل راعی (Hypericum L.) و گل ساعتی (Passiflora L.)، که فعالیت بیولوژیکی گسترده و قوی، تاریخچه مستند از عملکرد و استفاده و اثربخشی در پیشگیری و/یا درمان اضطراب و افسردگی دارند. این گیاهان هنوز در حوزه تحقیقات بیوشیمیایی و فیتودارویی قرار دارند که نتایج آنها بسیار امیدوارکننده است.

Depression is one of the most common diseases in the world, and it is also the most common mental disorder. Depressive disorders are a real threat not only to individuals, but also to the general population. This disease is a leading cause of disability and inability to work. Due to the numerous side effects of conventional drugs, attention is increasingly being paid to other solutions, including herbal medicines. Many plant species are known for their traditional uses in the treatment of anxiety, insomnia, and depression. The clinically proven effects of adaptogenic raw materials on depression symptoms are probably related to the positive impact of some secondary metabolites (terpenoids, alkaloids, glucosinolates, phenols).

Currently, it is emphasized that in many cases the antioxidant and anti-inflammatory properties of plant substances play a protective role at the neurocellular level. Among the medicinal plants analyzed in clinical trials for the treatment of depression, the following seem to be particularly interesting: saffron (Crocus L.), turmeric (Curcuma L.), ginkgo (Ginkgo L.), St. John’s wort (Hypericum L.), and passionflower (Passiflora L.), which have broad and strong biological activity, well-documented history of action and use, and effectiveness in preventing and/or treating anxiety and depression. These plants are still in the sphere of biochemical and phytopharmaceutical research, the results of which are very promising.